Quest in Heerhugowaard |
Gisteren was ik eigenlijk niet in staat om te fietsen, helemaal verrot door te veel schaatsen.
Op zich is dat niet zo erg als je weet waarvan het komt en je ervan genoten hebt het kan wel weer jaren duren voor het weer zo ver is met de schaats pret.
Volgend jaar ga ik het toch maar weer proberen om meer rondjes op kunst ijs te rijden,er is niks aan maar je bent beter voorbereid.
Het ging vandaag weer een stuk beterde hand met name het de trap op en af en de vermoeidheid in het lichaam werd duidelijk minder.
Gister morgen was het nog spiegel glad in Twisk het eerste stuk weg is voorzien van klinkers en dat is in deze periode oppassen.
Dit geld ook voor het rode asfalt van de fietspaden van mijn leerlingen hoorde ik dat er diverse val partijen waren.
Aan het einde van de werk dag nog even bij de familie van Hattem langs geweest om even bij te praten.
Kees blijft fietsen in zijn Quest 380 en ik denk dat het zijn tijd nodig heeft.
Verder wist Kees te vertellen dat Sebastiaan met de Quest onder uit is gegaan het wegdek was opgevroren en de achterkant brak uit.
De schade aan de Quest en Sebastiaan lijken mee te vallen, van af deze kant succes.
Ook nog even de tussen stand van Museum de Baan aanstaande vrijdag gaat de asbest dak bedekking er af.
De Ford is ook gered |
Ook een goede terug reis gehad uit Heerhugowaard met de auto is lekker als het echt koud is, maar er gaat niets boven een Quest.
Zeker als de temperatuur weer boven nul is gaan de spieren weer beter bewegen.
Tot de volgende keer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten