DOOR HARO HIELKEMA − 11/06/05, 00:00
Wieringen wordt weer een eiland', zei de mevrouw van het Journaal laatst. Onzin, natuurlijk: was het maar wáár! Zelfs al zou de hele Wieringermeer vol water lopen, dan nóg zit Wieringen met drie racebanen aan het vasteland geketend -Afsluitdijk naar Friesland, A7 naar Amsterdam en N99 naar Den Helder.
Het autoverkeer heeft een grote aanslag gepleegd op het karakter van Wieringen en dat zal in de toekomst, wanneer er aan de zuidkant een randmeer wordt aangelegd, alleen maar erger worden. Want men wil niet alleen de Polder Waard-Nieuwland uit 1847 weer onder water zetten, maar er moeten aan de waterkant ook nog eens 1800 huizen komen. ,,1800 huizen? Dat is twee keer het hele dorp Den Oever!'', verzuchtte het muzikale genie van Wieringen, Kees Klein, onlangs bij de opening van de expositie 'Oerlangd' in de Michaëlskerk van Oosterland, waar kunstenaars hun passie voor Wieringen tot uitdrukking brengen. ,,Wat blijft er nog van het unieke landschap over als het in de hebberige klauwen van projectontwikkelaars valt?''
Wieringen is inderdaad een bijzonder stukje Nederland. Je associeert het een beetje met Zuid-Engeland, vanwege het glooiende landschap, de tuinwallen die soms nog als afscheiding van de weilanden dienen, de dromerige dorpjes en buurtschappen die her en der verstrooid liggen, en de oude, wit uitgeslagen wierdijken die iets weghebben van de krijtrotsen bij Dover.
Toch heeft Wieringen meer een Scandinavische dan een Britse achtergrond. De stuwwal waarop de Noord-Hollanders wonen, is door een gletsjer van geweldige ijsmassa's meegevoerd uit het noorden -alsof er een reusachtige bulldozer aan het werk is geweest. En de Vikingen wisten Wieringen ook te vinden, getuige het opschrift in de Michaëlskerk: 'Ontwijdt door de Heidensche Noormannen' (866).
Lang is dat verhaal dat de Noormannen hier hebben huis gehouden een onbewezen legende geweest, maar in 1995 stuitten twee jongens bij het gehucht Westerklief met hun metaaldetector op een aantal munten die bij nader inzien bleken te behoren tot een Vikingschat die niet eerder in deze omvang in Nederland was gevonden. De zilveren munten, sieraden en zilverbaren -samen zo'n 1700 gram zilver in een aardewerken potje- zijn van Karolingische en Arabische makelij, maar grotendeels afkomstig uit Scandinavië. Gezien de munten moet de schat kort na 850 begraven zijn, vermoedelijk door een Noorman uit Denemarken die zijn kostbare bezit heeft meegenomen toen hij zich op Wieringen vestigde. Is hij zijn spaarpotje vergeten? Of de vindplaats? Is hij overleden voordat hij iemand erover kon vertellen? Vragen zonder antwoord. In elk geval is duidelijk dat de Vikingen hier geweest zijn, en niet alleen om te plunderen.
De schat ligt in het Penningenkabinet, maar er zijn op Wieringen nog genoeg andere herinneringen aan de Vikingen. Een Viking(fiets)route voert langs diverse locaties en begint bij het Informatiecentrum Vikingen in Den Oever, waar een replica van de schat te zien is. Na een tunneltje onder de A7 rijd je korte tijd door de Polder Waard-Nieuwland, die over een jaar of tien wordt prijsgegeven aan de pleziervaart. Aan de rand van de polder is goed te zien hoe een wierdijk werd gebouwd van samengeperst zeegras.
De route voert verder door Oosterland met zijn bijzondere Michaëlskerk, een bruisend cultureel en religieus centrum, en met de oude pastorie waar de Duitse kroonprins Friedrich Wilhelm von Hohenzollern tussen 1918 en 1923 in ballingschap verbleef. Daarna volgt Stroe, een kerkdorp zonder kerk maar met een prachtig kerkhofje en het museum Jan Lont, waar in een oude boerderij het leven van de Wieringse landman wordt verbeeld. En dan gaat het af op Hippolytushoef, waar de belangrijkste voorzieningen van het voormalige eiland zich concentreren.
Tijd om te blijven hangen (de imposante Hippolytuskerk uit de 12de eeuw, terrassen) of om te vluchten: in elk geval gaat de route verder aan de andere kant van de drukke N99. Daar liggen de Ooster- en de Westerklief. Tussen deze twee 'dwergbergen' is in 1995 de eerste Vikingschat gevonden, later gevolgd door nog twee vondsten. Aan de enorme zwerfkei van Westerklief is ook al een legende verbonden: kinderen werd vroeger verteld dat ze geen gekke bekken mochten trekken, want 'als de hond blaft, de klok slaat en de steen een slag in het rond draait, blijft je mond zo staan'.
Bij de buurtschap De Hoelm, waarvan de naam mogelijk ook van Scandinavische origine is ('holm' is hoogte, denk aan Bornholm), voert de route een klein stukje over de oude wierdijk. Tot vlak voor de haven van De Haukes aan het Amstelmeer, waar vroeger de postboot aankwam en nu alleen nog een café daaraan herinnert. Na Westerland met zijn Nicolaaskerk en villa Waterkeer (waar Cornelis Lely woonde tijdens de aanleg van de Afsluitdijk) mogen de fietsers even snuiven aan het Amstelmeer, voordat zij weer de N99 oversteken. Afgezien van een straatnaam herinnert vrijwel niets meer aan het feit dat onder de Fransen van Napoleon hier de Quarantaine werd gebouwd, een inrichting waar matrozen van de marine die met vervelende ziektes terugkwamen uit de Oost, een tijdje werden afgezonderd.
De route gaat vanaf dit punt langs de zeedijk -bovenover, onderlangs of buitenom. En dan bijkomen in Den Oever.
Bron : Trouw
Hoi Matthijs, we worden echt verwent met het weer!Laten we er nog maar even van genieten. Zelfs in de Wieringermeer staande windmolens stil.
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Wilco - De Bak.
Een wereld van verschil als je van Wieringen het witte bruggetje over ga... en het "Penen" land van Pe in ga... Toch is het nu allemaal gemeente Hollands Kroon. De grootste gemeente van Nederland waar de burgemeester zelf niet eens wil wonen.... Maar een Wieringer Viking heeft zo zijn eigen stek hier en ....wil hier niet meer weg. Groet Cees (eens West Fries :)
BeantwoordenVerwijderen