Na een paar dagen zonder de Quest als vervoers middel was het van middag weer een lekker om naar huis te fietsen.
De Quest was gestald in Heerhugowaard en had ik daar vorige week achter gelaten toen het nog bijna 10 graden vroor.
Wat een verschil met bijna 20 graden weer die fiets in je weet bijna niet hoe je moet kleden en mag bijna wel een garderobe mee nemen.
Het zit de laatste dagen niet echt mee mijn moeder heeft asbest kanker dit is mogelijk gekomen doordat dit in mijn vaders zijn kleding zat.
De plekken die gevonden zijn daar was er eentje een centimeter gegroeid , en dat wil je eigenlijk niet horen.
Dan zijn er soms leerlingen die niet lekker gaan , en ze daar op aanspreekt en je krijgt de zwarte Piet terug.
Het lijkt wel op voetbal als het team niet presteert dan stuur je de trainer weg en dan denken ze dat het probleem is op gelost.
Maar zonder wrijving geen glans en wat is er dan lekkerder om met een Quest met hard op gepompte banden met een vaart van tegen de 50 naar huis te knallen.
Tot de volgende keer
Hey Matthijs sterkte jongen!
BeantwoordenVerwijderenMatthijs, I know how you feel. I lost my mom to cancer 2 years ago. Be strong!
BeantwoordenVerwijderenAi, sterkte met je moeder joh.
BeantwoordenVerwijderenHey, Matthijs, sterkte en veel wijsheid toegewenst de komende tijd
BeantwoordenVerwijderenHoi Matthijs,
BeantwoordenVerwijderenKanker…….
Een gevoel van onmacht.
Ik heb geleerd niet verder te kijken dan morgen en genieten van de dag van vandaag.
Scheelt een hoop zorgen en sommige dingen kun je, hoe graag je ook wilt niet veranderen.
Wij wensen jullie veel sterkte toe de komende tijd.
Gr
Hoi Matthijs,
BeantwoordenVerwijderensterkte en laat je niets wijsmaken !
Groeten uit Hoorn